در بازی زندگی.
یاد میگیری:
اعتماد به حرف های قشنگ
بدون پشتوانه .
مثل آویختن به طنابی پوسیدست
یاد میگیری:
نزدیکترین ها به تو .
گاهی میتوانند دورترین ها باشند.
یاد میگیری:
آنقدر از خودت برای روز مبادا
پس انداز داشته باشی.
تا بتوانی یک روزی
تمام خودت رو بغل کنی و بروی .
و در جایی که
شنیده و فهمیده نشوی نمانی
یاد میگیری :
دیوار خوب است.
سایه درخت مطلوب است.
اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست
حرف قشنگ بدون فکر
میگیری ,یاد ,گاهی ,خودت ,قشنگ ,ها ,یاد میگیری ,قشنگ بدون ,در جایی ,و در ,بروی و
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت